-
1 tie up
-
2 truss up
(= truss) vt ( CULIN) -
3 bind
[baɪnd] 1. pt, pp bound, vt( tie) przywiązywać (przywiązać perf); ( tie together) wiązać, związywać (związać perf); ( oblige) zobowiązywać (zobowiązać perf); book oprawiać (oprawić perf)Phrasal Verbs:- bind up2. n ( inf)zawracanie nt głowy (inf)* * *past tense, past participle - bound; verb1) (to tie up: The doctor bound up the patient's leg with a bandage; The robbers bound up the bank manager with rope.) wiązać2) (to fasten together and put a cover on the pages of (a book): Bind this book in leather.) oprawić•- binding- - bound -
4 knot
[nɔt] 1. n 2. vtto tie a knot — zawiązywać (zawiązać perf) węzeł or supeł
* * *[not] 1. noun1) (a lump or join made in string, rope etc by twisting the ends together and drawing tight the loops formed: She fastened the string round the parcel, tying it with a knot.) węzeł2) (a lump in wood at the join between a branch and the trunk: This wood is full of knots.) sęk3) (a group or gathering: a small knot of people) gromadka4) (a measure of speed for ships (about 1.85 km per hour).) węzeł2. verb(to tie in a knot: He knotted the rope around the post.) wiązać- knotty -
5 lash
[læʃ] 1. n 2. vtto lash to — przywiązywać (przywiązać perf) do +gen
Phrasal Verbs:- lash out* * *[læʃ] 1. noun1) (an eyelash: She looked at him through her thick lashes.) rzęsa2) (a stroke with a whip etc: The sailor was given twenty lashes as a punishment.) bat3) (a thin piece of rope or cord, especially of a whip: a whip with a long, thin lash.) rzemień2. verb1) (to strike with a lash: He lashed the horse with his whip.) smagać2) (to fasten with a rope or cord: All the equipment had to be lashed to the deck of the ship.) przywiązać3) (to make a sudden or restless movement (with) (a tail): The tiger crouched in the tall grass, its tail lashing from side to side.) wywijać, machać4) ((of rain) to come down very heavily.) lunąć•- lash out -
6 rope
[rəup] 1. n( thick string) sznur m, powróz m; ( NAUT) cuma f, lina f; ( for climbing) lina f2. vtto rope sth (to) — przywiązywać (przywiązać perf) coś (do +gen)
Phrasal Verbs:- rope in- rope off* * *[rəup] 1. noun((a) thick cord, made by twisting together lengths of hemp, nylon etc: He tied it with a (piece of) rope; a skipping rope.) sznur2. verb1) (to tie or fasten with a rope: He roped the suitcase to the roof of the car.) przywiązać2) (to catch with a rope; to lasso: to rope a calf.) złapać na lasso•- rope in
- rope off -
7 string
[strɪŋ] 1. n( thin rope) sznurek m; (of beads, cars, islands) sznur m; (of disasters, excuses) seria f; ( COMPUT) ciąg m znaków; ( MUS) struna f2. vt; pt, pp strungto string together — związywać (związać perf) (ze sobą)
* * *1. [striŋ] noun1) ((a piece of) long narrow cord made of threads twisted together, or tape, for tying, fastening etc: a piece of string to tie a parcel; a ball of string; a puppet's strings; apron-strings.) sznur, taśma2) (a fibre etc, eg on a vegetable.) włókno3) (a piece of wire, gut etc on a musical instrument, eg a violin: His A-string broke; ( also adjective) He plays the viola in a string orchestra.) struna4) (a series or group of things threaded on a cord etc: a string of beads.) sznur(ek)2. verb1) (to put (beads etc) on a string etc: The pearls were sent to a jeweller to be strung.) nanizać na sznurek2) (to put a string or strings on (eg a bow or stringed instrument): The archer strung his bow and aimed an arrow at the target.) naciągać3) (to remove strings from (vegetables etc).) oczyścić z włókien4) (to tie and hang with string etc: The farmer strung up the dead crows on the fence.) zwiesić na sznurku•- strings- stringy
- stringiness
- string bean
- stringed instruments
- have someone on a string
- have on a string
- pull strings
- pull the strings
- string out
- strung up
- stringent
- stringently
- stringency -
8 tie
[taɪ] 1. n ( BRIT)(also: necktie) krawat m; ( string etc) wiązanie nt, wiązadło nt; ( fig) więź f; ( match) spotkanie nt, mecz m; ( draw) remis m2. vt 3. vi"black/white tie" — uwaga na zaproszeniu, oznaczająca, że wymaganym na przyjęciu strojem jest smoking/frak
to tie sth in a bow — zawiązywać (zawiązać perf) coś na kokardkę
to tie a knot in sth — zawiązywać (zawiązać perf) na czymś węzeł
Phrasal Verbs:- tie down- tie in- tie on- tie up* * *1. present participle - tying; verb1) ((often with to, on etc) to fasten with a string, rope etc: He tied the horse to a tree; The parcel was tied with string; I don't like this job - I hate being tied to a desk.) wiązać2) (to fasten by knotting; to make a knot in: He tied his shoelaces.) wiązać3) (to be joined by a knot etc: The belt of this dress ties at the front.) zawiązywać się, wiązać się4) (to score the same number of points etc (in a game, competition etc): Three people tied for first place.) (z)remisować2. noun1) (a strip of material worn tied round the neck under the collar of a shirt: He wore a shirt and tie.) krawat2) (something that joins: the ties of friendship.) więź3) (an equal score or result (in a game, competition etc); a draw.) remis4) (a game or match to be played.) mecz•- tie someone down
- tie down
- tie in/up
См. также в других словарях:
związywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, związywaćzuję, związywaćzuje, związywaćany {{/stl 8}}– związać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zwiążę, zwiąże, związywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiążąc, łączyć ze sobą końce … Langenscheidt Polski wyjaśnień
związywać się – związać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nawiązywać z kimś, czymś bliski kontakt, angażować się z czymś, zbliżać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Związać się z kobietą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
związywać — Związać ręce stułą «o księdzu: dać ślub» Mieć związane ręce zob. ręka 34. Nie móc związać końca z końcem; ledwie, ledwo, z trudem móc związać koniec z końcem zob. koniec 5 … Słownik frazeologiczny
związać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. związywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mieć związane ręce {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
związywać — → związać … Słownik języka polskiego
związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… … Słownik języka polskiego
